با اينکه صب شده هوا تاريکه مثه شب، مه همه جا رو گرفته، بوی ادويه می اومد...با اينکه آسمون ابری نبود، ده قدم اونورترو نمی شد ديد، البته نور سيگارو تا چند صد متر اونورترم ميشه ديد، دوس دارم سيگارو، اون حسه رخوته کوچولويی که بهم می ده، اون نور قرمزشو که می تونم ساعتها بهش خيره بشم، اون فيلترشو که وقتی عصبانی می شم ناخودآگاه لای انگشتام له می شه، اون دود قشنگشو که جلوی چشام می رقصه، همه چيشو دوس دارم، جزو معدود چيزاييه که همه جوره خاطرشو می خوام.... يخ کردم ولی ارزششو داشت، الان آرومه آرومم