آهای دختر شاه پريا

گردن افراشته ات کو؟
دستانت را می گفتند

که مثل ابر نرم است

و سينه هايت مثال دو گوی مرمرين

تو را کدام گرگ زمينی زمين گير کرد؟
تازه هنوز کفتار ها مانده اند

کجای کاری

گردن افراشته ات کو؟

اينجا اگر وا بدهی

به فاحشه خانه های کبره بسته هم راهت نمی دهند

اينجا زمين هم اگر رو بدهی به اش

دهن باز می کند و می بلعدت

گردن افراشته ات کو؟

نگاه مغرورت را نباز

هر چه را اگر باخته ای

هر چند تمام آس هايت را رو کرده باشی

دربه دريت را رو نکن

اينجا ماده گرگ ها هم ترس برشان داشته

اينجا بايد هر چه ازت مانده را سفت بچسبی

آن همه ناز و فخر را که داشتی فراموش کن

داستان سيندرلا هم نيست

هيچ چيز بهتر نمی شود

بايد هر چه هست

هر چه داری را سفت بچسبی

نمی گويم اميدوار نباش

شايد قمار را ببری

اما قبل از آن بايد

زنده بمانی

زندگی را نباز

هر چه را باختی

تمام دار وندارت همين است

فعلن نگهش دار